କଳିଯୁଗ

ଲିଙ୍ଗରାଜ ପଣ୍ଡା , ବାରିପଦା

କଳିଯୁଗେ ମୋତେ ସଙ୍କଟ ପଡିଲା
                 ନରଅଙ୍ଗେ ଅବତରି
କି ବୁଦ୍ଧି କରିବି ବୁଦ୍ଧି ଦିଶୁ ନାହିଁ
                 ଦିନବନ୍ଧୁ ଦଇତାରି |୧|

ଦିବସ ପାହିଲା ରଞ୍ଚନା ସରିଲା
                  ବିଚାର କରିବି କିସ
ଆଜିକାଲି ବୋଲି ସଂସାର ଭିତରେ
                  ଯୁଗ ହୋଇଲାଣି ଶେଷ ||୨||

ନେତ୍ରେ ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଚିହ୍ନି ନ ପାରିଲେ
                   ତିନି ଭୁବନର ଲୋକ
ସତ୍ୟ ଧର୍ମଠାରୁ ଆହୁରି ଅଧିକ
                    ମାଗୁଅଛନ୍ତି ପରୀକ୍ଷ ||୩||

କେମନ୍ତେ ପ୍ରକାର ତ୍ରିପୁର ସଂସାରେ
                    ପଇବେ ଆମ୍ରାର ବୋଧ
ଅଚେତା ହୋଇ ସମସ୍ତେ ପଡିଛନ୍ତି
                   ଖାଇକରି ମାୟାମଦ I୪I

ସଭା ବିଦ୍ୟମାନେ ହାସ ଅନୁକ୍ଷଣେ
                   ଦଶ ପାଞ୍ଚ ହୋଇ ମେଳ
ସୁର ଅସୁର ଏକଠାବରେ ମିଳି
                   ବିଚାରୁ ଅଛନ୍ତି ଖଳ ||୫||

ଭଲ ଘର ଝିଅ ଭଲ ଘର ବୋହୂ
                   ଯାଉଛନ୍ତି ନଷ୍ଟ ହୋଇ
 ଛତିଶ ପାଟକ ଏକଜାତି ହେବ
                    ଏହା ଲେଖିଅଛି ବିହି ||୬||

ପିତା ମାତା ଗୃହ କୁଟୁମ୍ବ ଅଛନ୍ତି
                     ସେହି ଅଟନ୍ତି ବ୍ରହ୍ମ
ବ୍ରାହ୍ମଣ ବୈଷ୍ଣବ ଶୁଦ୍ର ଆଦି କରି
                      ସମସ୍ତେ ହେଉଛି ଭ୍ରମ ||୭||